Een thuis in ’t Luweland: Martin en Anja kijken vooruit
8 december '25
Wanneer je Martin en Anja spreekt, merk je het meteen: dit zijn mensen met een groot hart voor zorg en voor elkaar. In hun dagelijks leven zetten ze zich in voor anderen — Martin als begeleider voor mensen met een verstandelijke en psychische beperking, en Anja, die jarenlang als functioneel beheerder in de ggz werkte. Nu maakt ze bewust een pas op de plaats. “Even tot rust komen,” vertelt Anja. “En ruimte maken voor vrijwilligerswerk en de zorg voor en het genieten van mijn ouders.”
Het stel woont nu nog in Dronten, maar kijkt vol enthousiasme uit naar hun nieuwe woning in de wijk ’t Luweland in Swifterbant. Of, zoals Martin met een glimlach zegt: SwifterCity — de bijnaam die de plaats in de volksmond heeft gekregen.
Groen, ruimte en rust
De keuze voor Swifterbant kwam niet direct. Aanvankelijk gaven ze bij de makelaar zelfs aan daar juist níet te willen wonen. Maar soms neemt het leven onverwachte wendingen. “Ik was op de website aan het kijken en ineens dacht ik: dit zou wel eens een prachtig plekje kunnen zijn,” vertelt Anja. “En toen ik verder keek, zag ik het ineens helemaal voor me: aan het einde van een doodlopende straat, zo het fietspad op het bos in… wat wil je nog meer?”
Voor Martin is de locatie ook praktisch: “Mijn werk is straks op 7 kilometer fietsen, nu nog 3, maar dat is juist fijn. Even het hoofd leegmaken na een dienst.” De nabijheid van familie speelde ook een grote rol in hun beslissing. “Mijn ouders wonen op 2 kilometer afstand, straks wordt dat 10 à 11 kilometer, maar dat blijven we fietsen. We zijn echte fietsers.”
Een levensloopbestendige droomplek
Martin en Anja kozen voor een levensloopbestendige woning op een hoekperceel — een bewuste keuze, met het oog op de toekomst. “We zijn nog jong voor zo’n woningtype, maar we kijken vooruit,” legt Anja uit. “Beneden hebben we alles wat we nodig hebben, maar boven hebben we ook nog een eerste verdieping met meerdere kamers én een ruime zolder waar je gewoon rechtop kunt staan. En het licht, dankzij de hoge ramen… daar worden we blij van.”
Wat het huis voor hen extra bijzonder maakt, is de plek. “Het is een uniek hoekje, met uitzicht op groen, een tuin op het zuidwesten én het einde van een doodlopende straat,” zegt Anja. “We zijn echte buitenmensen, dus dat zonnetje in de tuin… daar kijken we echt naar uit. Een kopje koffie op het terras, meer hoeft het soms niet te zijn.”
Een wijk met potentie
’t Luweland spreekt hen ook aan door de manier waarop de wijk is opgezet. “Geen strakke rechthoekige straten zoals in Dronten,” zegt Anja. “Maar speelse, kronkelende lijnen, veel groen, bloemenranden voor insecten… echt gericht op natuur en biodiversiteit.”
Wat hen vooral aanspreekt, is dat het een nieuwe wijk is, met alleen maar nieuwe bewoners. “Dat voelt een beetje alsof je samen iets opbouwt. Zoals mijn ouders ooit als pioniers in de polder begonnen, zo begint hier een nieuwe gemeenschap.”
Zorgen voor elkaar
Anja en Martin hopen dat die gemeenschap straks ook sociaal sterk zal zijn. “We hoeven geen commune,” lacht Anja, “maar het zou mooi zijn als er een beetje omkijken naar elkaar is. Zeker met de levensloopwoningen. Stel dat er ouderen zijn die geen vervoer hebben — hoe fijn zou het zijn als je dan via een groepsapp elkaar een beetje kunt helpen?”
Voor nu is het nog toekomstmuziek, maar het stel denkt al voorzichtig na over hoe je straks op een laagdrempelige manier contact kunt leggen met de buren. “Dat hoeft echt niet allemaal tegelijk of groots,” zegt Anja. “Maar gewoon een beetje openheid, dat zou mooi zijn.”
Vooruitkijken
Met hun enthousiasme, zorgzame instelling en liefde voor natuur en rust lijken Martin en Anja straks perfect op hun plek in ’t Luweland. Het is meer dan een nieuw huis; het is een nieuwe fase in hun leven. “We hopen dat de wijk een fijne, diverse plek wordt, waar jong en oud zich thuisvoelen en elkaar een beetje helpen als dat nodig is,” zegt Anja. En Martin vult aan: “Als je elke dag met plezier naar je werk gaat, en je komt thuis in een omgeving waar je tot rust komt — dan is dat eigenlijk alles wat je nodig hebt.”